Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023

ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΜΑΣ

 

ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΜΑΣ



Ο Βασιλεύς Γεώργιος ο Α΄ κατάγεται εκ πατρός από τους Παλαιολόγους. Αγαπούσε πολύ την Ελλάδα. Μάλιστα είχε πει όταν του πρότειναν να βασιλεύσει στην Ελλάδα. «Θέλω να ζήσω και πεθάνω σαν Έλληνας«!
Ο πρώτος που αναφέρει την βυζαντινή καταγωγή των Βασιλέων μας είναι ο εκκλησιαστικός συγγραφέας από την Ίμβρο ο Βαρθολομαίος Κουτλουμασιανός, ο οποίος διετέλεσε καθηγητής στο Φραγκισκαινό φροντιστήριο το 1834 και διευθυντής της σχολής Χάλκης επι Γρηγορίου ΣΤ’.
Τα απομνημονεύματα του ανεκάλυψε ο ιστοριοδίφης Στέφανος Δάφνης και εκεί είχε γραφεί πως ο Γεώργιος ήταν απόγονος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και της συζύγου του Σοφίας που είχαν έναν υιό τον Ιωάννη.
Ο Ιωάννης Παλαιολόγος άλλαξε το όνομα του σε Ιωάννης Χριστιανός για να σωθεί από τους Τούρκους που ήθελαν την εξόντωση του διαδόχου.
Η μητέρα του η Σοφία παρέδωσε τον Ιωάννη σε μια θαλαμηπόλο της την Ειρήνη και μετεφέρθη στην Ιταλία.
Στη Βενετία ο Ιωάννης σπούδασε. Από εκεί πήγε στη Βιέννη, αργότερα στη Γαλλία κι έγινε αξιωματικός και διεκρίθη ως στρατιωτικός στην αυλή του βασιλέως Καρόλου.
Ο βασιλεύς της Δανίας τον πήρε στο στρατό του και τον έκανε στρατηγό.
Ο Ιωάννης απεκάλυψε την καταγωγή του και ενυμφεύθη την κόρη του Δανού Βασιλέως.
Απόγονος του ο Γεώργιος Χριστιανός.
Η σύζυγος του Γεωργίου του Α’ η Όλγα σύμφωνα με τον Π. Σούτσο είχε επίσης Βυζαντινή καταγωγή, ως διάδοχος της Σοφίας , κόρης του Θωμά Παλαιολόγου.
«Ελληνάνασσα Παλαιολογίνα» την αποκαλεί στην εφημερίδα Αιών.
Οι ιστορικοί Α. Γιαλαμάς και Α. Σγάντζος κυκλοφόρησαν το 1937 μελέτη με τίτλο «Οι Βασιλείς μας είναι απόγονοι των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων» όπου παρουσιάζουν και γενεαλογικό πίνακα του ιστορικού εκ Δανίας Κ. Λάγκμπορν (1863).
Γενεαλογικό δένδρο παρουσιάζει και ο Γερμανός ιστορικός Ντούργκεν όπου επίσης υποστηρίζει την βυζαντινή καταγωγή των Βασιλέων μας.

Ο παμμέγιστος Έλλην ιστορικός Δ. Κόκκινος «ο οίκος λοιπόν του Γεωργίου Α΄ έχει γνησίας τας ρίζας της Ελληνικής του καταγωγής». Επίσης αποδεικνύουν την βυζαντινογενή ρίζα των Βασιλέων μας οι κορυφαίοι ιστοριοδίφες Θρασύβουλος Ζωιόπουλος και Κώστας Βερναδάκης.
Ο ιστορικός Δ. Ρόζος έγραψε ακόμη «η βασιλεία εν Ελλάδι».
Το υφυπουργείο τύπου το 1938 εκδίδει «τα 75 χρόνια της Ελληνικής δυναστείας»
Επίσης ο επίτιμος εισαγγελεύς εφετών Ι. Ζεγκίνης δημοσίευσε άρθρο περί της Ελληνικότητος του βασιλικού οίκου στην Εστία (13-15 Μαίου 1995).
Ο μεγάλος ιστορικός Κ. Μπαρμπής αποδεικνύει όλα τα παραπάνω στα βιβλία του : Γεώργιος ο Α, Κωνσταντίνος ο στρατηλάτης , Γεώργιος ο Β , Βασιλεύς Παύλος, Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται.
Ο Κ. Πλεύρης στο βιβλίο του «Βασιλεία».
Ο ανταποκριτής του associated press, ο Χίμπεν στο «Ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος κι ο Ελληνικός λαός».
Ο Χίμπεν παρουσιάζει μάλιστα και ντοκουμέντα όπου οι σύμμαχοι δεν ήθελαν να μετάσχει η Ελλάς στον πόλεμο στα Στενά και δήλωναν πως δεν ήθελαν να μπει στην Πόλη ο Διάδοχος του Παλαιολόγου, Κωνσταντίνος ΙΒ΄.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επίσης δήλωσε στον Μπριάν για τον εχθρό του τον αείμνηστο Στρατηλάτη Κωνσταντίνο «είναι Έλλην και μόνο Έλλην!».
Την καταγωγή επιβεβαιώνει και ο Γεώργιος Λεονταρίτης στο «ποια δεξιά;»

Μπορεί να είμαστε Βασιλόφρονες αλλά διακονούμε την τεκμηριωμένη αλήθεια. Οι άνωθεν κύριοι δεν είχαν κανένα όφελος για να πουν ψέματα. Ανακάλυψαν την ιστορική αλήθεια, την καταγωγή των Βασιλέων μας η οποία ήταν Ελληνική. Εκτός αυτού, οι Βυζαντινοί οίκοι των Αγγέλων, των Μακεδόνων, των Κομνηνών και των Παλαιολόγων επεκτάθηκαν στις Βασιλικές Οικογένειες της Ευρώπης και το ελληνικό αίμα πέρασε στα περισσότερα Βασίλεια της Ευρώπης, π.χ. Γερμανία, Δανία, Μεγάλη Βρετανία, Ρωσία κλπ.

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΩΝ. ΣΤΟΙΧΕΙΑ.



Το ότι διόλου τυχαία δεν επιλέγει ο οίκος του Γεωργίου Α’ από την Δανία, για να καταστεί Βασιλεύς των Ελλήνων, μπορούμε να το διαπιστώσουμε από αυτή καθ’ εαυτή την καταγωγή του, στην οποία είχε συμπερασματικά φθάσει ο ιερομόναχος, διδάσκαλος, σχολάρχης και συγγραφέας εξ’ Ίμβρου, Βαρθολομαίος ο Κουτλουμουσιανός. Πολύ πριν επιλεγεί ως Βασιλεύς ο Γεώργιος Α’, ο Βαρθολομαίος μετά από πολύ προσεκτική και εμπεριστατωμένη έρευνα την οποία είχε κάνει σε χειρόγραφα και συγγράμματα της Μονής Κουτλουμουσίου Ίμβρου, είχε διαπιστώσει ότι ο οίκος του Γεωργίου Α’ της Δανίας, από την πατρική πλευρά είχε καταγωγή ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ από τον οίκο των Παλαιολόγων ! Το γιατί δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την εγκυρότητα του συμπεράσματος του Βαρθολομαίου είναι καταφανές αν ανατρέξει κανείς στην χρονιά του θανάτου του. Το 1851 συνέβει ο θάνατος του μεγάλου σχολάρχου, κληρικού και συγγραφέως, δηλαδή δώδεκα ολόκληρα χρόνια πριν την επιλογή του Χριστιανού – Γουλιέλμου – Φερδινάνδου – Αδόλφου – Γεωργίου,ως δεύτερου Βασιλέως του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και επί βασιλείας Όθωνος ακόμη !
Βαρθολομαίος Κουτλουμουσιανός
Το ότι δεν υπήρχε ΚΑΜΜΙΑ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ στην έρευνα του Βαρθολομαίου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι την σχέση αυτής της καταγωγής έφερε στο φως της δημοσιότητος ο καθηγητής Μαθηματικών και Λογοτέχνης Θρασύβουλος Ζωϊόπουλος ή γνωστός με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Στέφανος Δάφνης (1882-1947), σχεδόν 70 χρόνια μετά τον θάνατο του Βαρθολομαίου! Επομένως θα έπρεπε με ιδιαίτερη προσοχή να σταθούμε στο γεγονός αυτό και ίσως κάπου εδώ να ψάξουμε και την ΜΑΝΙΑ και ΜΙΣΟΣ εκείνων που ΠΟΛΕΜΟΥΝ τόσο πολύ τον οίκο του Κωνσταντίνου και με την πάση θυσία κατάργηση της Βασιλείας στην Ελλάδα !
Γεώργιος ο Α’
Καλό είναι πριν εκθέσουμε το συμπέρασμα της ελληνικής καταγωγής του Γεωργίου Α’ από την έρευνα του Βαρθολομαίου, να προσθέσουμε μια ακόμη έρευνα εκ μέρους του Δανού ιστορικού ερευνητή Λάγκορν, η οποία επίσης κατέληξε συμπερασματικά στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ του οίκου του Γεωργίου Α΄ και σύμφωνα με τον οποίο οι Βυζαντινές ρίζες της Δανικής Βασιλικής Οικογένειας είναι ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΕΣ ! Στον γενεαλογικό πίνακα τον οποίο συνέταξε ο Λάγκορν το 1863, οι ρίζες αυτές οδηγούν στον Αυτοκράτορα Μιχαήλ, επίσης του οίκου των Παλαιολόγων ( 1263-1283). Με τις απόψεις του Λάγκορν επίσης συμφωνεί και ο Αυστριακός ευγενής Ντούγκερν ο οποίος το 1912 έγραψε μονογραφία αφιερωμένη στο γενεαλογικό δένδρο του Γεωργίου Α’. Το έργο του αυστριακού Ντούγκερν είναι καταχωρημένο στον τόμο Α’ : Νέα Σειρά του Δελτίου της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρίας , 1928 ( σελ. 137-144).
Τι λέει λοιπόν ο Βαρθολομαίος Κουτλουμουσιανός στην έρευνα του; Αποκαλύπτεται ότι το νόμιμο υιό του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου από την κόρη του Νοταρά, μετέφερε στην Βενετία η θαλαμηπόλος Ειρήνη, γράφοντας σε πάπυρο το όνομα Χριστιανός, αντί του Ιωάννης Παλαιολόγος, ενώ αργότερα πήγε μαζί του στην Βιέννη. Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ο Ιωάννης Χριστιανός υπηρέτησε ως αξιωματικός στο γαλλικό ιππικό, για να καταλήξει υπασπιστής του Βασιλέως Καρόλου και να μετακινηθεί στην συνέχεια στον δανικό στρατό. Εκεί προήχθη σε στρατηγό, υπέταξε χωρίς αιματοχυσία τους Σουηδούς στασιαστές και παντρεύφθηκε την κόρη του βασιλιά της Δανίας Μαρία, αφού στο μεταξύ απεδείχθη η βασιλική του καταγωγή. Ανέβηκε στον Δανικό θρόνο με το όνομα Ιωάννης Χριστιανός και απόγονός του, σε ευθεία γραμμή είναι ο Γεώργιος ο Α’ Βασιλεύς των Ελλήνων.
Να σημειώσουμε επίσης πως ο Σκαρλάτος Βυζάντιος (1798 – 1878 λόγιος και διευθυτής δημοτικής εκπαίδευσης με τεράστιο έργο και προσφορά στον τομέα αυτό) υποστήριξε στο σύγγραμά του » Κωνσταντινούπολις» ότι σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές δυναστείες έχουν βυζαντινές ρίζες! οι Χόεντσόλερν -από τους οποίους προερχόταν η Βασίλισσα Σοφία, σύζυγος του Στρατηλάτη Κωνσταντίνου ΙΒ’- καταγόταν από την Βυζαντινή Πριγκίπισσα Θεοφανία, σύζυγο του Γερμανού Βασιλέως Όθωνα Β’ και το ίδιο ισχύει για τον οίκο των Χόχενστάουφεν στον οποίο ανήκε η Βασίλισσα Φρειδερίκη σύζυγος του Βασιλέως Παύλου, πατέρα του σημερινού Κωνσταντίνου. Επίσης ο οίκος των Βουρβόνων έχει στις φλέβες του αίμα προερχόμενο από τις βυζαντινές δυναστείες των Μακεδόνων και των Αρσακιδών. ( Σπ. Β. Τριανταφύλλου, «Η Βασιλεία εν Ελλάδι και οι παραδόσεις περί καταγωγής του Ελληνικού Βασιλικού Οίκου», και Κώστα Ν. Μπαρμπή, » Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται -Πικρά χρόνια εξορίας» ).
Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς γιατί τόση λύσσα από μέρους εκείνων που μισούν τόσο πολύ τον βασιλικό οίκο του Γεωργίου Α’ αλλά και τον λασσαλέο «αγώνα» τους κατά του θεσμού της Βασιλευομένης στην Ελλάδα ! Είναι αυτό που τους ενοχλεί και θα τους ενοχλεί μέχρι να ψοφήσουν, πως ακόμη και εδώ όπου και να ψάξουν θα βρούν πίσω, στο βάθος των χιλιετηρίδων τον Ελληνισμό! Αυτός ο κάρφος στον οφθαλμό τους δεν θα πάψει όσο και να προσπαθούν με κάθε βρώμιμο μέσο ( γιατί μόνον τέτοια όπλα ξέρουν να χρησιμοποιούν αφού τους ταιριάζουν απόλυτα με την ρυπαρή ύπαρξή τους) να αφανίσουν το Ελληνικό Στίγμα σ’οτιδήποτε έχει αξία στον πλανήτη Γή !!!
Πληροφορίες για το θέμα από το 4τομο έργο του Κώστα Μπαρμπή : «Τσακάλια και Ύαινες της ελληνικής πολιτικής», τόμος Γ’ ( 1922-1949) σελ. 14-15. 


Γιατί ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι ο 13ος (ΙΓ΄) με το όνομά του και όχι ο 2ος (Β΄);
Πρώτον, γιατί το Βυζάντιο ήταν Ελληνικό (σε γλώσσα και πολιτισμό) και όχι Σλάβικο, Βουλγάρικο, Οθωμανικό, Ρουμανικό, Λατινικό, Συριακό ή Ρώσικο.
Δεύτερον, γιατί ο εκάστοτε Ελληνας Βασιλέας είναι αυτόματα εν δυνάμει και «Αύγουστος Ρωμαίων». Η παράδοση αυτή υπάρχει και για τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία της Ανατολής (Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Αλεξανδρείας) τα οποία, αιώνες τώρα, έχουν Ελληνες «ποιμένες» και όχι Ρώσους, Βούλγαρους, Σέρβους, Ρουμάνους, Άραβες, Σύριους, Αρμένιους, κλπ.
Τρίτον, γιατί η αρίθμηση των Ρωμιών-Βυζαντινών Αυτοκρατόρων συνεχίζεται ακόμη και αν η πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη τελεί σε αιχμαλωσία. Οταν π.χ. το 1204 η Βασιλεύουσα έπεσε στους Φράγκους η αρίθμηση των Αυγούστων συνεχίστηκε κανονικά (Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης, Ιωάννης Γ΄ Δούκας-Βατάτζης, Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης, Ιωάννης Δ΄ Λάσκαρης, Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος), παρότι η προσωρινή έδρα των Αυτοκρατόρων ήταν η Νίκαια τη Βιθυνίας έως το 1261. Αυτό ισχύει και από την Επανάσταση του 1821, όταν επανεμφανίστηκε Ρωμέικο-Ελληνικό κράτος, μετά από 400 περίπου χρόνια ανυπαρξίας και σκλαβιάς (το 1453 έπεσε η Κωνσταντινούπολη, το 1460 και το 1461 ο Μυστράς και η Τραπεζούντα αντίστοιχα).
Τέταρτον, οι τελευταίοι Έλληνες ηγεμόνες που διατηρούσαν μέχρι την Τουρκοκρατία τον τίτλο του Ρωμαίου Αυτοκράτορα-Αυγούστου ήταν ο Δημήτριος Β΄ Παλαιολόγος (ήταν γιος του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου και πέθανε το 1470), ο Θωμάς Α΄ Παλαιολόγος (δεσπότης του Μυστρά έως το 1460), ο Ανδρέας Α΄ Παλαιολόγος (ανιψιός του Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, πέθανε το 1502) και ο Δαυίδ Α΄ ο Μέγας Κομνηνός (ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, εκτελέστηκε το 1463 από τον Σουλτάνο). Έκτοτε, έχουμε τον Όθωνα Α΄ (Βαυαρική δυναστεία Βίτλεσμπαχ) και την Βασιλική δυναστεία του Γεωργίου Α΄ της Δανίας (δυναστεία Χριστιανού), η οποία απέκτησε αυτόματα Βυζαντινό αίμα μέσω της Βασίλισσας Ολγας (27η απευθείας απόγονος της Βυζαντινής Αυτοκράτειρας Ευφροσύνης Δούκαινας Καματερίνας, συζύγου του Αλέξιου Γ΄ των Αγγέλων).
Όλοι οι απόγονοι του Γεωργίου και της Όλγας απέκτησαν έτσι και δικαιώματα στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και Βυζαντινό-Ρωμέικο DNA (το τελευταίο το διέθεταν, βέβαια, και από δεκάδες άλλους βασιλικούς και πριγκηπικούς γάμους τα τελευταία 1000 και πλέον χρόνια). Άρα έχουμε: Γεώργιος Α΄, Κωνσταντίνος ΙΒ΄ ο Στρατηλάτης, Αλέξανδρος Γ΄ (ο Αλέξανδρος Β΄ είναι τιμής ένεκεν ο Βυζαντινός πρίγκηπας Αλέξανδρος Υψηλάντης που κήρυξε την Επανάσταση του 1821 και προοριζόταν για τον Ελληνικό θρόνο μέχρι να τον προδώσουν), Γεώργιος Β΄, Παύλος Α΄ και ο σημερινός Κωνσταντίνος ΙΓ΄
 
Πηγή:  pneymatiko.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου